مفهوم بازار و صنعت در سيستم همكاري در فروش چيست؟
مفهوم مبادله، به خلق مفهوم بازار مي‌انجامد.
بازاريابي افيليت
در تعريفي از آقاي كاتلر، بازار، مجموعه‌اي از خريداران و فروشندگان بالقوه و بالفعل است كه براي رفع نيازها و خواسته‌هاي خود از طريق فرايند مبادله با يكديگر ارتباط برقرار مي‌كنند.
البته بازار از سوي اقتصاددانان و جامعه شناسان هم تعريف‌شده كه در اين نوشتار به آن‌ها نمي‌پردازيم.
منظور از صنعت، مجموعه‌اي از شركت‌هاست كه ازنظر نوع فعاليتشان با يكديگر شباهت دارند. شركت‌ها معمولاً بر اساس بزرگ‌ترين منبع درآمدشان يا بزرگ‌ترين گروه مشتريانشان در صنعتي مشخص طبقه‌بندي مي‌شوند.
بيشتر افراد ممكن است تصور كنند كه فروشندگان بازارها و سيستم همكاري در فروش را ايجاد مي‌كنند؛ درحالي‌كه برعكس، اين مشتريان هستند كه بار اصلي خلق يك بازار را بر عهده دارند و به عبارتي تا تقاضايي نباشد عرضه‌كننده و بازاري شكل نمي‌گيرد. بر همين مبنا است كه بازاريابان هميشه مطالعات خود را از سمت تقاضا انجام مي‌دهند.
تحقيق بازار، قيمت‌گذاري، توسعه محصول و توزيع همواره از سمت تقاضا شروع و مطالعه مي‌شود و سپس به سمت عرضه، مورد بررسي قرار مي‌گيرد. البته اين مطلب در شرايط عادي صادق است و در بازار ايران و كالاهاي انحصاري همچون خودرو يا برخي محصولات كشاورزي، ممكن است عكس اين قضيه اتفاق افتد. پس عرضه‌كنندگان خود بازارها را خلق مي‌كنند.
بااين‌وجود، با گسترش فناوري اطلاعات و شبكه‌هاي اجتماعي، مشتريان بيش‌ازپيش از حق‌وحقوق خود آگاه شده‌اند و در اين شرايط ارتباط با مشتريان و مديريت، به‌منظور ايجاد وفاداري در آنان بسيار اهميت دارد. در نيم قرن اخير پاسخ به اينكه وظايف سيستم همكاري در فروش چيست و مشتريان چه حقوقي در برابر نظام آن دارند، در حال تغيير و توسعه است. بازاريابان بايد از خود بپرسند كه چگونه مشتريان، ما را تحت تأثير قرار مي‌دهند. آنگاه در فكر تأثيرگذاري بر مشتريان خويش باشند.